1. Obstrüktif Tıkayıcı Apne (Obstructive Apnea)
Boğazdaki yumuşak kas dokularının (Yumuşak Damak, Küçük Dil, Yutak, Dil) soluk borumuzu kapatması sonucunda meydana gelir. Bir standarda bağlayacak olursak, solunumun en az 10 saniye durması tıkayıcı tipte olması için yeterlidir. Bunun sonucunda kandaki oksijen miktarı azalır (hipoksi) ve beyin uyku derinliğini azaltarak kişiyi uyandırır. Bu olay her apnede tekrarlandığı için hasta uykusunu alamaz ve uyku apne belirtileri ortaya çıkar.
2. Merkezi Apne (Central Apnea)
Daha nadir görülen bu apne çeşidi solunum eforunun (Göğüs / Karın Eforu) bir anda durma olayı ile gerçekleşir. Yani hasta uyku sırasında nefes alıp vermeyi unutur. Beyin, nefes alıp verme işini solunum kaslarına gönderdiği sinyallerle gerçekleştirir. Bu sinyalleri göndermeme sonucunda kanda karbondioksit artması (Hiperkapni) oksijen azalması (hipoksi) görülür ve kişi uyanır. Bu tip apneye maruz kalan hasta, tıkayıcı apneye göre olayları daha çok hatırlar.
3. Birleşik Apne (Mixed Apnea
Önce Cantral tipte apne yaşayan hasta, daha sonrasında nefes alıp verme işini gerçekleştirmesine rağmen tıkayıcı apne olayına maruz kalması ile birleşik apne yaşamaktadır. Bu hastalar genellikle saatte 20 ila 30 arası apne yaşamaktadır. Diğer apne çeşitlerine göre en az rastlanan apne çeşididir.